De buik er van vol!

Ik moet mijn medicijnen 's ochtends nemen, na het ontbijt. Maar ze zijn tegenwoordig een maaltijd op zich!

U heeft chlamydia, o nee, blaasontsteking, o nee sarcoïdose, o nee. Toch niet.

Waar is dokter House als je hem nodig hebt?

Inmiddels vijf maanden geleden ben ik met klachten naar mijn huisarts gegaan. Klachten in mijn gewrichten, buik, vlekken op mijn lijf. Ik kan niet meer goed lopen, mijn handen willen niet meer wat ik wil en ik wist niet dat er ook gewrichten in je rug zitten, maar geloof me, het is zo!

Heel vervelend allemaal, maar goed te onderdrukken met de nodige ontstekingsremmers. Wat mij wel verbaast, is dat ik nu, vijf maanden later, nog steeds niet weet wat ik eigenlijk mankeer.

Na ongeveer een maand en vier artsenbezoeken kwam ik terecht bij mijn internist. Zij vond het allemaal bijzonder fascinerend. En wist mij te vertellen dat mijn klachten wel heel veel weg hadden van Chlamydia. Of me dat bekend voorkwam. Eeeeeh, nou nee. Ja, ik weet heus wel dat het een SOA is, maar kan me niet voorstellen dat ik dat heb. Ja, misschien via mijn echtgenoot, misschien toch maar een huwelijkscrisis riskeren en er naar vragen.

Manlief was gelukkig net zo verbaasd als ik en we besloten niet te gaan scheiden. Een week later bleek ik ook geen spoortje van chlamydia te hebben, maar wel een blaasontsteking. Daar zouden de klachten vandaan kunnen komen.

Vanwege de ernst van de klachten had ze ook de hulp ingeroepen van de reumatoloog. Daar kon ik twee weken later terecht. Ik wist niet of het nog nodig was (gezien de diagnose blaasontsteking), maar ging er toch maar heen. Voor de zekerheid. Na mij bijzonder goed te hebben bestudeerd én na een ondervraging van een half uur, wist zij het zeker. Die blaasontsteking is een toevalstreffer. Ik heb sarcoïdose. Een longziekte, die dit soort klachten kan veroorzaken. Ook al is er op mijn longfoto niks te zien. "Maar dat gebeurt wel vaker hoor."

Nog nooit van gehoord. Behalve dan van dezelfde dokter House. Die in zijn wekelijkse show altijd eerst opperde dat zijn mysterieuze patiënt misschien wel sarcoïdose had. Maar dat bleek uiteindelijk nooit zo te zijn.

Ik snap ook wel waarom, want de serie zou dan wel heel kort geworden zijn, omdat er aan sarcoïdose niets te doen is. Afwachten en hopen dat het beter wordt. Saaie doktersserie dan hoor! Een hormooninjectie bracht wat verlichting en verder was het afwachten.

Vorige week echter, had ik ook een afspraak met de Maag Darm en Lever arts. En die op zijn beurt gelooft weer helemaal niks van de conclusie van zijn reuma-collega. "Dit lijkt meer op colitis of ziekte van Crohn", aldus deze sympathieke arts.

Ik weet het niet meer. Willen ze me nou allemaal zo graag als patiënt omdat ik zo aardig ben?

"Gelukkig" mag ik morgen op de onderzoekstafel om aan alle kanten binnenste buiten te worden gekeerd. En dan zou het echt duidelijk moeten worden bij welk team ik mag! Het reuma-team, of het MDL-team. Misschien ook gewoon weer terug naar het internisten-team, altijd goed natuurlijk!
Wel belangrijk voor als we ons jaarlijkse team-uitje hebben!